Boefke

 

Mijn maatje, ik hoef haar maar in de ogen te kijken en ik weet genoeg,

en ik, als ik me niet goed voel weet ze meestal het juiste te zeggen.

De ene keer zeggen we niks tegen elkaar en is een knipoog genoeg,

de andere keer luchten we ons hart en hebben we veel te zeggen.

 

En als iemand mijn ogen nat kan krijgen.................

verdorie, hoe kan dat toch.

Keiharde werker, ik heb van haar geleerd, zei van mij,

een boefke, dat is zeker, maar wel 'n goei boefke.

 

Gescheiden van afdeling, gescheiden van gebouw en nu gescheiden van vestiging,

hoe ga ik dat doen, knipogen naar de trein richting Eindhoven?

Gelukkig weet ik waar haar huis woont, en zal ik snel die reis weer ondernemen.

 

Deze week maar eens extra knuffelen,

wat lijkt het lang geleden dat we dit op de afdeling bijna dagelijks deden.

Maar bij hard werken mag ook geknuffeld worden,

maar voor buitenstaanders een vreemde aanblik.

 

Maar ach, het is toch mijn maatje, da kleine boefke.